آفازی چیست؟
بیماری آفازی
آفازی چیست؟ آفازی نوعی اختلال است که در نتیجه ی آسیب به قسمت هایی از مغز که مسئول زبان هستند ، ایجاد می شود. برای بیشتر افراد ، این نواحی در سمت چپ مغز قرار دارند. آفازی معمولاً به طور ناگهانی اتفاق می افتد ، اغلب به دنبال سکته مغزی یا ضربه به سر ، اما ممکن است در اثر تومور مغزی یا بیماری عصبی پیشرونده ، به مرور زمان نیز ایجاد شود. این اختلال، بیان و درک زبان و همچنین خواندن و نوشتن را مختل می کند. آفازی ممکن است همزمان با اختلالات گفتاری ، مانند دیس آرتریا یا آپراکسی گفتار ، که همچنین ناشی از آسیب مغزی است ، رخ دهد.چه کسی ممکن است دچار آفازی شود؟
اکثر افرادی که دچار آفازی هستند ، میانسال یا سالمند هستند ، اما هر کسی می تواند به آن مبتلا شود ، از جمله کودکان خردسال. طبق اعلام انجمن ملی آفازی ، در حال حاضر حدود 1 میلیون نفر در ایالات متحده به بیماری آفازی مبتلا هستند و تقریباً 180،000 آمریکایی در هر سال به آن مبتلا می شوند.
علت بیماری آفازی
آفازی در اثر آسیب به یک یا چند ناحیه ی زبانی مغز ایجاد می شود. اغلب اوقات ، علت آسیب مغزی سکته مغزی است. سکته مغزی زمانی اتفاق می افتد که لخته خون یا نشت یا ترکیدگی رگ، جریان خون در بخشی از مغز را قطع کند. سلولهای مغزی وقتی خون طبیعی خود را که حامل اکسیژن و مواد مغذی مهم است دریافت نکنند ، می میرند. از دیگر دلایل آسیب مغزی ضربات شدید به سر ، تومورهای مغزی ، زخم های ناشی از شلیک گلوله ، عفونت های مغزی و اختلالات عصبی پیشرونده مانند بیماری آلزایمر است.انواع آفازی
دو دسته ی گسترده از آفازی وجود دارد: روان و ناروان و انواع مختلفی در این گروه ها وجود دارد. آسیب به لوب گیجگاهی مغز ممکن است منجر به آفازی ورنیکه شود، یعنی رایج ترین نوع آفازی روان. افراد مبتلا به آفازی ورنیکه ممکن است با جملات کامل و طولانی صحبت کنند که هیچ بار معنایی ندارند و کلمات غیر ضروری را اضافه می کنند و حتی از کلمات ساختگی استفاده می کنند. در نتیجه ، تشخیص از گفته های شخص اغلب دشوار است. افراد مبتلا به آفازی ورنیکه اغلب از اشتباهات گفتاری خود بی اطلاع هستند. مشخصه دیگر این نوع آفازی ، دشواری در درک گفتار است.
متداول ترین نوع آفازی غیرروان ، آفازی بروکا است . مبتلایان به آفازی بروکا آسیب هایی دارند که در درجه اول لوب پیشانی مغز را تحت تأثیر قرار می دهد. آنها غالباً ضعف سمت راست یا فلج دست و پا دارند زیرا لوب فرونتال برای حرکات حرکتی نیز مهم است. افراد مبتلا به آفازی بروکا ممکن است گفتار را درک کنند و بدانند که می خواهند چه بگویند ، اما آنها اغلب با عبارات کوتاه صحبت می کنند که با تلاش زیاد تولید می شوند. آنها اغلب کلمات کوچک ، مانند "است" و "و" را حذف می کنند. به عنوان مثال ، ممکن است شخصی که مبتلا به آفازی بروکا است ، بگوید: "سگ گردش" ، یعنی "من سگ را به گردش می برم" یا "کتاب کتاب میز" ، برای "دو کتاب روی میز است". افراد مبتلا به آفازی بروکا معمولاً صحبت دیگران را به خوبی درک می کنند. به همین دلیل ، آنها اغلب از مشکلات خود آگاه هستند و ممکن است به راحتی ناامید شوند. نوع دیگر آفازی ، آفازی گلوبال ، در نتیجه ی آسیب به قسمت های وسیعی از مناطق زبانی مغز به وجود می آید. افراد مبتلا به آفازی جهانی دارای مشکلات ارتباطی شدیدی هستند و ممکن است در توانایی صحبت و درک زبان بسیار محدود باشند. آنها ممکن است نتوانند حتی چند کلمه بگویند یا ممکن است کلمات یا عبارات مشابه را بارها و بارها تکرار کنند. ممکن است حتی در درک کلمات و جملات ساده مشکل داشته باشند. آفازی انواع دیگری نیز دارد که هر کدام از آنها به دلیل آسیب به مناطق مختلف زبان در مغز است. بعضی از افراد حتی با وجود درک کلمات و جملات و صحبت کردن روان، ممکن است در تکرار کلمات و جملات مشکل داشته باشند (آفازی انتقالی). دیگران ممکن است در نام بردن اشیا مشکل داشته باشند حتی اگر بدانند که این شی چیست و چه کاربردی می تواند داشته باشد (آفازی آنومیک). 
گاهی اوقات ، جریان خون به مغز به طور موقت قطع شده و به سرعت بهبود می یابد. هنگامی که این نوع آسیب دیده شود ، که به آن حمله ایسکمیک گذرا گفته می شود ، توانایی های زبان ممکن است در عرض چند ساعت یا چند روز برگردند. تشخیص آفازی
آفازی معمولاً اولین بار توسط پزشکی که فرد را برای آسیب مغزی خود معالجه می کند ، تشخیص داده می شود. برای تأیید وجود آسیب مغزی و شناسایی محل دقیق آن ، اکثر افراد تحت تصویربرداری تشدید مغناطیسی (( MRI یا توموگرافی کامپیوتری (CT) قرار می گیرند. پزشک همچنین به طور معمول توانایی فرد را در درک و تولید زبان مانند پیروی از دستورات ، پاسخ دادن به سوالات ، نام بردن از اشیا، و انجام مکالمه را آزمایش می کند. در صورت مشکوک بودن پزشک به آفازی ، بیمار معمولاً به یک آسیب شناس گفتار و زبان ارجاع می شود ، وی یک معاینه جامع از توانایی های ارتباطی فرد را انجام می دهد. توانایی فرد در صحبت کردن ، بیان عقاید ، گفتگوی اجتماعی ، درک زبان و خواندن و نوشتن همه با جزئیات ارزیابی می شود.
