غربالگری شنوایی نوزادان چگونه انجام می شود؟
غربالگری شنوایی نوزادان
غربالگری شنوایی نوزادان چگونه انجام می شود؟ تست غربالگری شنوایی نوزادان به شناسایی نوزادانی که کم‌شنوایی دائمی دارند دراسرع‌وقت کمک می‌کند. این بدان معناست که والدین می‌توانند از همان ابتدا حمایت و مشاوره موردنیاز خود را دریافت کنند. از هر 1000 نوزاد 1 تا 2 نوزاد با کم‌شنوایی دائمی در یک یا هر دو گوش متولد می‌شوند. این میزان به حدود 1 نفر از هر 100 نوزادی که بیش از 48 ساعت را در مراقبت‌های ویژه گذرانده‌اند افزایش می‌یابد. اکثر این نوزادان در خانواده‌هایی متولد می‌شوند که سابقه کم‌شنوایی دائمی ندارند. کم‌شنوایی دائمی می‌تواند به طور قابل‌توجهی بر رشد نوزادان تأثیر بگذارد. تشخیص زودهنگام می‌تواند به این نوزادان شانس بیشتری برای رشد مهارت‌های زبانی، گفتاری و ارتباطی بدهد. همچنین به آنها کمک می‌کند از سنین پایین از روابط با خانواده یا مراقبان خود نهایت استفاده را ببرند. همه نوزادان باید قبل از یک ماهگی غربالگری شنوایی انجام دهند غربالگری شنوایی آسان است و دردناک نیست. در واقع، نوزادان اغلب در هنگام غربالگری در خواب هستند. زمان بسیار کوتاهی طول می‌کشد - معمولاً فقط چند دقیقه. گاهی اوقات غربالگری زمانی که نوزادان هنوز در بیمارستان هستند یا مدت کوتاهی پس از خروج از بیمارستان تکرار می‌شود. نوزادانی که غربالگری شنوایی را پشت سر نمی‌گذارند باید توسط شنوایی‌شناس معاینه شوند. شنوایی‌شناس فردی است که برای آزمایش شنوایی آموزش‌دیده است. این فرد آزمایش‌ها تکمیلی را انجام می‌دهد تا متوجه شود که آیا کم‌شنوایی وجود دارد یا خیر. انواع مختلفی از آزمایش‌ها وجود دارد که شنوایی‌شناس می‌تواند انجام دهد تا بفهمد که آیا نوزاد کم‌شنوایی دارد، میزان کم‌شنوایی آن چقدر است و نوع آن چیست.
غربالگری شنوایی نوزاد چه زمانی انجام می‌شود؟
اگر در بیمارستان زایمان کنید، ممکن است قبل از ترخیص، آزمایش شنوایی نوزاد برای نوزادتان به شما پیشنهاد شود. در غیر این صورت این کار توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی، دستیار مراقبت‌های بهداشتی یا بازدیدکننده سلامت در چند هفته اول انجام می‌شود. خدمات غربالگری شنوایی نوزادان محلی شما برای تعیین زمان و مکان مناسب با شما تماس خواهد گرفت. در حالت ایده‌آل، این آزمایش در 4 تا 5 هفته اول انجام می‌شود، اما می‌توان آن را تا 3 ماهگی انجام داد. اگر آزمایش غربالگری به شما پیشنهاد نشد، از بازدیدکننده سلامت، بخش شنوایی‌شناسی محلی یا پزشک عمومی خود بخواهید که یک قرار ملاقات ترتیب دهد، یا با خدمات غربالگری شنوایی نوزادان محلی خود تماس بگیرید.غربالگری شنوایی نوزاد چگونه انجام می‌شود؟
تست شنوایی نوزادان تست تشعشعات آکوستیک خودکار (AOAE) نامیده می‌شود. فقط چند دقیقه طول می‌کشد. یک گوشی کوچک با نوک نرم در گوش کودک شما قرار می‌گیرد و صدای کلیک ملایم پخش می‌شود. دریافت پاسخ‌های واضح از آزمون اول همیشه امکان‌پذیر نیست. تست غربالگری شنوایی نوزاد، گوش داخلی کودک شما ("حلزون") را بررسی می‌کند. هنگامی که یک گوش سالم صدا دریافت می‌کند، قسمت داخلی یک پژواک تولید می‌کند. ثبت این می‌گوید که جلسه رضایت‌بخش است. این تست غربالگری را می‌توان درصورتی‌که پاسخ واضحی در یک یا هر دو گوش به دست نیامد تکرار کرد. این اتفاق در بسیاری از نوزادان رخ می‌دهد و همیشه به این معنا نیست که کودک شما دچار کم‌شنوایی دائمی است. می‌تواند به این معنی باشد: هنگام انجام آزمایش، کودک شما ناآرام بود صدای پس‌زمینه وجود داشت ممکن است نوزاد شما پس از زایمان مایع یا انسداد موقتی در گوش داشته باشد. این بسیار رایج است و با گذشت زمان از بین خواهد رفت. در این موارد به نوزاد شما آزمایش دوم پیشنهاد می‌شود. این ممکن است مانند آزمایش اول یا نوع دیگری به نام تست پاسخ خودکار شنوایی ساقه مغز (AABR) باشد
نحوه عملکرد تست AABR
تست AABR نحوه واکنش عصبی و مغز شنوایی کودک شما به صداها را اندازه گیری می‌کند. عصب شنوایی اطلاعات مربوط به صدا را از گوش داخلی به مغز منتقل می‌کند. صفحه‌نمایش هدفون نرم را روی کودک شما قرار می‌دهد و 3 حسگر کوچک روی سروگردن کودک شما قرار می‌دهد. مانند آزمایش اول، غربالگر صداهای کلیک را در گوش کودک پخش می‌کند. این تجهیزات بررسی می‌کند که گوش‌های کودک چقدر به صدا پاسخ می‌دهند. تست دوم فقط یک‌بار انجام می‌شود. اگر نتایج آزمایش AABR مشخص نباشد، نوزاد برای انجام برخی آزمایشات بیشتر به کلینیک شنوایی‌شناسی ارجاع داده می‌شود. به این آزمایشات "تشخیصی" می‌گویند. اکثر نوزادانی که برای آزمایش‌های تشخیصی ارجاع می‌شوند، کم‌شنوایی ندارند. نوزادانی که بیش از 48 ساعت را در مراقبت‌های ویژه گذرانده‌اند، هر دو نوع تست غربالگری شنوایی - AOAE و AABR را خواهند داشت. این به این دلیل است که احتمال کم‌شنوایی این نوزادان نسبت به نوزادانی که زمان خود را در مراقبت‌های ویژه سپری نکرده‌اند، بیشتر است.
