اختلال پردازش شنوایی

اختلال پردازش شنوایی (APD)

  اختلال پردازش شنوایی (APD) یک اصطلاح کلی برای اختلالات شنوایی است که ناشی از اختلال در پردازش اطلاعات شنوایی در مغز است. علائم APD شباهت‌های زیادی با انواع دیگر اختلالات شنوایی دارد، اما APD از این جهت متفاوت است که توسط ارزیابی‌های شنوایی سنجی استاندارد تشخیص داده نمی‌شود. شیوع کلی در کودکان 6.2 درصد تخمین زده شده است که این میزان در برخی از جمعیت‌ها و همچنین افراد مسن بالاتر است. APD می‌تواند بر پیشرفت تحصیلی، مشارکت، فرصت‌های شغلی و توسعه اجتماعی تأثیر بگذارد. زمانی که گزارش‌های غیرقابل توضیح یا مشاهداتی مبنی بر ضعف شنوایی و درک شنوایی در برخی شرایط علیرغم نتایج تست شنوایی تون خالص طبیعی وجود دارد، باید به APD مشکوک شد. APD توسط شنوایی‌شناسان با استفاده از تست‌های تخصصی شنوایی تشخیص داده می‌شود. اطلاعات تکمیلی در مورد رشد زبان، توانایی‌های شناختی و توانایی مقابله در محیط‌های یادگیری نیز در تشخیص APD در کودکان در نظر گرفته می‌شود. APD بسیار قابل درمان است. درمان‌های اصلی عبارتند از آموزش شنوایی، فناوری شنوایی کمکی، و (برای کودکان) زبان درمانی از جمله درمان پردازش واجی. با توجه به عصبی بودن مغز، آموزش شنوایی و استفاده از فناوری شنوایی کمکی می‌تواند باعث پیشرفت دائمی در مهارت‌های شنوایی شود. در نتیجه دستگاه‌های شنوایی کمکی معمولاً برای کودکان مبتلا به APD در طولانی مدت مورد نیاز نیستند.    

چک لیست علائم APD و شرایط معمول مرتبط

  در زیر چک لیستی از علائم کلیدی APD و شرایط معمول مرتبط با آن وجود دارد که می‌تواند برای شناسایی افرادی که باید برای ارزیابی APD ارجاع شوند استفاده شود: علائم مشکلات شنوایی یا شنیداری که با نتایج ارزیابی اولیه شنوایی مطابقت ندارد. مشکل در پیروی از دستورالعمل‌های گفتاری مگر اینکه مختصر و ساده باشند مشکل در توجه و به خاطر سپردن اطلاعات گفتاری کندی در پردازش اطلاعات گفتاری مشکل در درک در حضور صداهای دیگر تحت تأثیر محیط‌های شنیداری پیچیده یا "مشغله" قرار گرفتن، به عنوان مثال. کلاس‌های درس، مراکز خرید حساسیت بیش از حد به صداهای بلند یا نویز مهارت شنیداری ضعیف ترجیح دادن صدای بلند تلویزیون عدم حساسیت به لحن صدا یا سایر تفاوت‌های ظریف گفتار وجود شرایط مشترک مرتبط؛ آسیب مغزی اختلالات عصبی موثر بر مغز سابقه بیماری مکرر یا مداوم گوش میانی (اوتیت میانی، گوش چسبنده) مشکل در خواندن یا املا سوء ظن یا تشخیص نارساخوانی سوء ظن یا تشخیص اختلال یا تاخیر زبان.    

علائم و نشانه‌های اختلال پردازش شنوایی چیست؟

  علائم APD می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد. اگر فکر می‌کنید فرزندتان ممکن است در پردازش صداها مشکل داشته باشد، از خود بپرسید: آیا کودک من اغلب صداها و کلمات را بد می‌شنود؟ آیا وقتی فرزندم سعی می‌کند گوش دهد محیط‌های پر سر و صدا بسیار زیاد است؟ آیا رفتارهای گوش دادن و عملکرد فرزندم در محیط‌های ساکت‌تر بهبود می‌یابد؟ آیا فرزند من در پیروی از دستورات کلامی، چه ساده و چه پیچیده، مشکل دارد؟ آیا فرزند من با املا یا صدا و صدا مشکل دارد؟ آیا مسائل ریاضی کلامی (کلمه) برای فرزندم سخت است؟ آیا پیگیری مکالمات برای فرزندم سخت است؟ APD اغلب به اشتباه درک می‌شود زیرا بسیاری از علائم آن مشابه علائمی است که در سایر اختلالات مشاهده می‌شود. همچنین، علائم APD را می‌توان با مشکلات دیگری مانند تأخیر گفتار-زبان، ناتوانی‌های یادگیری، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و افسردگی پنهان کرد. کمبود حافظه شنوایی، مشکلات توجه شنوایی و حساسیت به صدا از علائم APD نیستند، اما ممکن است در استفاده صحیح از اطلاعات صدا نیز دچار مشکل شوند. مراجعه به شنوایی‌شناس و سایر متخصصان مرتبط می‌تواند در درک این شرایط کمک کند.  

چه چیزی باعث اختلال پردازش شنوایی می‌شود؟

  اغلب، علت APD مشخص نیست. شواهد نشان می‌دهد که افراد مبتلا به ضربه سر، مسمومیت با سرب، اختلال تشنج یا عفونت مزمن گوش بیشتر در معرض خطر هستند. گاهی اوقات، ممکن است بیش از یک علت وجود داشته باشد.    

اختلال پردازش شنوایی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

  اگر فکر می‌کنید شما در هنگام صحبت کردن افراد در شنوایی یا درک مشکل دارید، از یک متخصص شنوایی‌شناس (متخصص شنوایی) بخواهید که شما را معاینه کند. فقط شنوایی‌شناسان می‌توانند اختلال پردازش شنوایی را تشخیص دهند. رایج‌ترین راه برای تشخیص APD استفاده از گروه خاصی از تست‌های شنیداری است. شنوایی‌شناسان اغلب به دنبال این بخش‌های مشکل اصلی در افراد مبتلا به APD می‌گردند: شکل شنوایی: این زمانی است که فرد در درک گفتار مشکل دارد، زمانی که صدای گفتار یا صدای محیط در پس‌زمینه وجود دارد. کلاس‌های درس‌های پر سروصدا، ساختار آزاد یا در فضای باز می‌تواند برای فرد مبتلا به APD بسیار خسته‌کننده باشد. بسته شدن شنوایی: این زمانی است که فرد نمی‌تواند "شکاف‌های" گفتار را که چالش برانگیزتر است پر کند. این می‌تواند در موقعیت‌های ساکت‌تر اتفاق بیفتد، اما زمانی که صدای گوینده خیلی سریع است یا خفه است، رایج‌تر است و درک صداها و کلمات را برای فرد سخت می‌کند. گوش دادن دوگانه: این زمانی است که فرد در درک گفتار رقابتی و معنادار که همزمان اتفاق می‌افتد مشکل دارد. به عنوان مثال، اگر معلمی در یک طرف فرد صحبت می‌کند و دانش آموز دیگری در طرف دیگر صحبت می‌کند، فرد مبتلا به APD نمی‌تواند صحبت یک یا هر دو سخنران را بفهمد. پردازش زمانی: این زمان‌بندی سیستم پردازش کودک است که به آنها کمک می‌کند تا تفاوت‌های صداهای گفتاری (مانند حصیر در مقابل پات) را تشخیص دهند. همچنین به آنها کمک می‌کند زیر و بم و لحن را بفهمند (مثلاً به جای دستور دادن سؤال بپرسند)، معماها و طنز را درک کنند و استنتاج کنند. کنش متقابل دو گوش: این توانایی دانستن گفتار یا صداهای جانبی و بومی سازی صدا در یک اتاق است. اگرچه کمتر شایع است، اما این مشکل در افراد با سابقه ضربه مغزی یا اختلالات تشنج رخ می‌دهد. اکثر تست‌های سنتی APD نیاز دارند که کودک حداقل 7 سال داشته باشد. بنابراین، بسیاری از کودکان تا کلاس اول یا بعد از آن تشخیص داده نمی‌شوند. تست‌های الکتروفیزیولوژی جدیدتر (که از الکترودهای غیرتهاجمی برای بررسی پاسخ بدن به گفتار استفاده می‌کنند) می‌توانند اطلاعات اولیه‌ای در مورد سیستم شنوایی مرکزی در کودکان کمتر از ۷ سال ارائه دهند.

کلینیک شنوایی و سمعک فراشنوا

تجویز جدیدترین سمعک های 2022، ارزیابی و رفع وزوز گوش با روش های جدید، تست شنوایی اطفال و کودکان، ارزیابی شنوایی بزرگسالان در مرکز شنوایی و سمعک فراشنوا انجام می شود. جهت مشاوره تلفنی و آنلاین با شماره های زیر با ما در ارتباط باشید: 09105241071(مشاوره آنلاین) 02188949368 02188958823 اینستاگرام جهت مشاهده نتایج درمان: Samak_farashenava (سمعک فراشنوا)