بازتوانی شنیداری و تاثیر آن برشکل پذیری مغز
بازتوانی شنیداری و تاثیر آن برشکل پذیری مغز :: انعطاف پذیری یا شکل پذیری عصبی به توانایی مغز و سیستم عصبی مرکزی برای تغییر ساختار و عملکرد خود یا سازماندهی مجدد آنها در پاسخ به نشانه های محیطی، تجربه، یادگیری، رفتار، آسیب و یا بیماری ها و درمان اشاره دارد. انعطاف پذیری عصبی به طور مستقیم یا غیرمستقیم با توانبخشی شنوایی ارتباط دارد. درک بهتر مکانیسم های انعطاف پذیری عصبی و ارتباط آن با توانبخشی شنوایی ممکن است به طور چشمگیری در بهبود مدیریت شنیداری عملکرد شنوایی آسیب دیده یا از دست رفته نقش داشته باشد. اخیراً، پتانسیل های غیرتهاجمی برانگیخته شنوایی و تکنیک های تصویربرداری از مغز مانند مگنتوآنسفالوگرافی (MEG) ، تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) امکان بررسی قابلیت انعطاف پذیری عصبی را در انسان فراهم کرده است. انعطاف پذیری عصبی به سه روش با توانبخشی شنوایی بزرگسالان مبتلا به کاهش شنوایی حسی عصبی همراه است. 
در حالی که کاربران کاشت حلزون با کاهش شنوایی بعد از دوره یادگیری زبان، فعالیت بیشتری در منطقه مغزی فوقانی گیجگاهی سمت چپ نشان دادند، کاربران کاشت حلزون با کم شنوایی قبل از دوره یادگیری زبان، فعالیت تمایز نیافته ای را نشان می دهند که نشان دهنده عدم رشد کافی شبکه های عصبی به دلیل ناشنوایی طولانی مدت آنها است. به طور کلی، بهترین عملکرد ارائه شده توسط کاشت حلزون برای کاربران کاشت حلزون با کاهش شنوایی بعد از دوره یادگیری زبان در اولین سال پس از کاشت حلزون مشاهده شد. اگرچه مطالعات اخیر ارتباط مستقیمی را بین سطح فعالیت مغز و عملکرد شنوایی پس از کاشت حلزون ایجاد کرده است، اما موفقیت کاشت حلزون می تواند تحت تأثیر متغیرهای متعددی مانند شدت کم شنوایی، مدت زمان کم شنوایی و سن شروع کاهش شنوایی باشد. بنابراین، مطالعات آینده باید بر رابطه بین عملکرد شنوایی ناشی از هر عامل و تغییرات در انعطاف پذیری عصبی پس از کاشت حلزون متمرکز باشد. بهبود ادراکی ارائه شده توسط سمعک همچنین ممکن است باعث تغییرات عصبی در قشر شنوایی از نظر محرومیت شنوایی دیررس شود. خوگرفتگی شنیداری به بهبود سیستماتیک عملکرد شنوایی در طول زمان گفته می شود که با تغییر در اطلاعات صوتی در دسترس شنونده و نه به دلیل تاثیر آموزش مرتبط است. این اثرات ناشی از تغییر در خاصیت انعطاف پذیری قشر مغز پس از مدتی استفاده از سمعک است. بسیاری از مطالعات شواهد مستقیمی از ارتباط قوی بین انعطاف پذیری عصبی در سیستم عصبی مرکزی و تغییرات عملکرد شنوایی ناشی از تقویت را ارائه می دهند. با این حال، همانطور که می دانیم، مزایای شنیداری ارائه شده توسط سمعک می تواند تحت تأثیر عوامل زیادی قرار گیرد. از جمله این عوامل می توان به متغیرهای دستگاه محور مانند میکروفون جهت دار، تنظیمات پردازش و بهره ارائه شده، و متغیرهای افراد محور مانند سن، توجه، انگیزه و سایر عوامل اشاره کرد. ما هنوز از رابطه واضح بین هر یک از عوامل موثر بر عملکرد سمعک و خاصیت انعطاف پذیری قشر آگاهی نداریم. 
قرار گرفتن در معرض سر و صدای زیاد باعث استرس بیش از ظرفیت مکانیسم های دفاعی آنتی اکسیدانی در حلزون گوش از طریق تشکیل بیش از حد رادیکال های آزاد از جمله اکسیژن واکنش پذیر و گونه های نیتروژن می شود که منجر به آسیب به سلول های مویی و کم شنوایی حسی عصبی می شود.
کاهش شنوایی حسی عصبی
اول، کاهش ورودی شنوایی ناشی از اختلال در حلزون گوش ممکن است باعث تغییرات عملکردی سیستم شنوایی شود. دوم، توانبخشی شنوایی ممکن است منجر به خاصیت انعطاف پذیری ثانویه شود که دلیل آن تغییر ورودی به سیستم شنوایی است. و سرانجام، توانبخشی شنیداری می تواند منجر به تغییرات عملکردی در سیستم شنوایی شود. اینکه چگونه توانبخشی شنوایی می تواند باعث انعطاف پذیری عصبی شود از نظر کاشت حلزون و تقویت شنوایی و مداخلات دارویی بررسی می شود.کاشت حلزون
در کاشت حلزون، انعطاف پذیری عصبی با محرومیت از ورودی شنوایی، انطباق با عدم وجود محرک صوتی و بازآفرینی مجدد عصبی توسط کاشت حلزون همراه است. بهبودی شنوایی پس از کاشت حلزون (CI) عمدتا در منطقه ی مغزی گیجگاهی میانی و فوقانی گیجگاهی مشاهده شده است. فعالیت های عصبی این مناطق هنگامی که کاربران کاشت حلزون به سخنرانی در حال اجرا گوش می دهند نسبت به زمانی که به چند فرد همزمان گوش می دهند، به طور قابل توجهی قوی تر بود. همچنین تفاوت معنی داری بین کاربران کاشت حلزون با کاهش شنوایی پس از دوره یادگیری زبان و کاربران کاشت حلزون با کم شنوایی قبل از دوره یادگیری زبان مشاهده شد. در حالی که کاربران کاشت حلزون با کاهش شنوایی بعد از دوره یادگیری زبان، فعالیت بیشتری در منطقه مغزی فوقانی گیجگاهی سمت چپ نشان دادند، کاربران کاشت حلزون با کم شنوایی قبل از دوره یادگیری زبان، فعالیت تمایز نیافته ای را نشان می دهند که نشان دهنده عدم رشد کافی شبکه های عصبی به دلیل ناشنوایی طولانی مدت آنها است. به طور کلی، بهترین عملکرد ارائه شده توسط کاشت حلزون برای کاربران کاشت حلزون با کاهش شنوایی بعد از دوره یادگیری زبان در اولین سال پس از کاشت حلزون مشاهده شد. اگرچه مطالعات اخیر ارتباط مستقیمی را بین سطح فعالیت مغز و عملکرد شنوایی پس از کاشت حلزون ایجاد کرده است، اما موفقیت کاشت حلزون می تواند تحت تأثیر متغیرهای متعددی مانند شدت کم شنوایی، مدت زمان کم شنوایی و سن شروع کاهش شنوایی باشد. بنابراین، مطالعات آینده باید بر رابطه بین عملکرد شنوایی ناشی از هر عامل و تغییرات در انعطاف پذیری عصبی پس از کاشت حلزون متمرکز باشد. بهبود ادراکی ارائه شده توسط سمعک همچنین ممکن است باعث تغییرات عصبی در قشر شنوایی از نظر محرومیت شنوایی دیررس شود. خوگرفتگی شنیداری به بهبود سیستماتیک عملکرد شنوایی در طول زمان گفته می شود که با تغییر در اطلاعات صوتی در دسترس شنونده و نه به دلیل تاثیر آموزش مرتبط است. این اثرات ناشی از تغییر در خاصیت انعطاف پذیری قشر مغز پس از مدتی استفاده از سمعک است. بسیاری از مطالعات شواهد مستقیمی از ارتباط قوی بین انعطاف پذیری عصبی در سیستم عصبی مرکزی و تغییرات عملکرد شنوایی ناشی از تقویت را ارائه می دهند. با این حال، همانطور که می دانیم، مزایای شنیداری ارائه شده توسط سمعک می تواند تحت تأثیر عوامل زیادی قرار گیرد. از جمله این عوامل می توان به متغیرهای دستگاه محور مانند میکروفون جهت دار، تنظیمات پردازش و بهره ارائه شده، و متغیرهای افراد محور مانند سن، توجه، انگیزه و سایر عوامل اشاره کرد. ما هنوز از رابطه واضح بین هر یک از عوامل موثر بر عملکرد سمعک و خاصیت انعطاف پذیری قشر آگاهی نداریم. قرار گرفتن در معرض سر و صدای زیاد باعث استرس بیش از ظرفیت مکانیسم های دفاعی آنتی اکسیدانی در حلزون گوش از طریق تشکیل بیش از حد رادیکال های آزاد از جمله اکسیژن واکنش پذیر و گونه های نیتروژن می شود که منجر به آسیب به سلول های مویی و کم شنوایی حسی عصبی می شود. 
