کم شنوایی آمیخته چیست و چگونه درمان می شود
کم‌شنوایی آمیخته نوعی مشکل شنوایی است که ترکیبی از کم‌شنوایی انتقالی و حسی عصبی است. کم‌شنوایی رسانایی: کم‌شنوایی ناشی از مشکلات گوش خارجی یا میانی است که در آن صدا به طور موثری هدایت نمی‌شود. کم‌شنوایی حسی عصبی: کم‌شنوایی ناشی از مشکل در گوش داخلی یا مسیر عصب شنوایی که گوش داخلی را به مغز متصل می‌کند و معمولاً با افزایش سن ایجاد می‌شود. وقتی مشکلاتی در توانایی گوش بیرونی یا میانی برای هدایت امواج صوتی و با گوش داخلی و/یا توانایی عصب شنوایی برای پردازش داده‌های صوتی و ارسال آن به مغز وجود دارد، درمان‌ها باید به هر دو موضوع رسیدگی کنند تا موثر است و به مردم کمک می‌کند تا بهترین توانایی خود را بشنوند. 
انواع کم‌شنوایی آمیخته
چند اصطلاح پزشکی وجود دارد که می‌تواند برای توصیف انواع خاصی از کم‌شنوایی آمیخته استفاده شود و نکته دقیق‌تری را در تشخیص قرار دهد. اگر این عارضه فقط در یک طرف بیمار رخ دهد، به‌عنوان کم‌شنوایی آمیخته یک‌طرفه شناخته می‌شود. اگر در هر دو طرف ظاهر شود، به‌عنوان کم‌شنوایی آمیخته دوطرفه شناخته می‌شود. شدت کم‌شنوایی آمیخته می‌تواند بسیار متفاوت باشد، از کم‌شنوایی خفیف تا کم‌شنوایی عمیق. اگر شدت کم‌شنوایی آمیخته در هر دو گوش یکسان باشد، به‌عنوان متقارن توصیف می‌شود. اگر در هر گوش متفاوت باشد، نامتقارن نامیده می‌شود. کم‌شنوایی آمیخته را می‌توان بر حسب فرکانس‌هایی که شنوایی بیشتر تحت‌تأثیر قرار می‌دهد نیز توصیف کرد. کم‌شنوایی با فرکانس بالا به این معنی است که تشخیص صداهای با صدای بالاتر، مانند صدای کودکان یا آواز پرندگان، دشوار است. کم‌شنوایی با فرکانس پایین به چالش‌هایی در شنیدن صداهایی با صدای کمتر، مانند رعدوبرق یا پارس سگ اشاره دارد.علت کم‌شنوایی آمیخته چیست؟
ازآنجاکه ترکیبی از کم‌شنوایی حسی عصبی و رسانایی است، هر چیزی که باعث ایجاد این دو حالت شود می‌تواند منجر به کاهش شنوایی آمیخته شود. در اینجا برخی از علل اصلی وجود دارد: افزایش سن: علت اصلی کاهش شنوایی، افزایش سن است که به آن پری‌کوزیس نیز می‌گویند. بیماری: برخی از شرایط مانند بیماری قلبی، زوال عقل، برخی از بیماری‌های تیروئید یا بیماری منیر می‌توانند منجر به وزوز گوش و کاهش شنوایی شوند. داروها: داروهای اتوتوکسیک مانند آنتی‌بیوتیک‌های خاص، داروهای ضدسرطان و داروهای ضدالتهابی می‌توانند باعث علائم کم‌شنوایی شوند. ضربه به سر یا گوش: آسیب مغزی ضربه‌ای، سوراخ در پرده گوش یا سایر آسیب‌های تروماتیک به گوش میانی می‌تواند باعث کاهش شنوایی شود. تجمع جرم گوش در مجرای گوش: جرم بیش از حد گوش می‌تواند مجرای گوش را مسدود کرده و از هدایت امواج صوتی جلوگیری کند و باعث کاهش شنوایی شود. مایع در گوش میانی: گاهی اوقات به دلیل آلرژی، عفونت یا احتقان، مایع در پشت پرده گوش جمع شده و لوله شنوایی در گوش شما را مسدود می‌کند. ازآنجایی‌که این علائم در بین انواع مختلف کم‌شنوایی مشترک است، تعیین منبع یا علت دقیق می‌تواند دشوار باشد. یک متخصص شنوایی ممکن است بتواند علائم شما را ارزیابی کند و راه حلی برای درمان کم‌شنوایی آمیخته شما بیابد. تشخیص کم‌شنوایی آمیخته
رایج‌ترین راه برای تشخیص کم‌شنوایی آمیخته، ارزیابی شنوایی‌سنجی به همراه معاینه گوش، بینی، گلو و گردن و شرح‌حال دقیق بیمار است. متخصص شنوایی شما از اطلاعات فیزیکی برای شناسایی مسائل فیزیولوژیکی احتمالی استفاده می‌کند، درحالی‌که شنوایی‌سنجی شدت کم‌شنوایی را با جزئیات بررسی می‌کند. ارزیابی شنوایی‌سنجی توسط متخصص شنوایی بر روی دستگاهی به نام ادیومتر انجام می‌شود. نتیجه این آزمایش که ادیوگرام نام دارد، توسط متخصص شنوایی تفسیر می‌شود تا نوع و شدت کم‌شنوایی بیمار را مشخص کند. آدیوگرام کم‌شنوایی آمیخته ترکیبی از عوامل موثر بر توانایی شنوایی شما را نشان می‌دهد. به‌عنوان مثال، ممکن است فردی دچار کم‌شنوایی مرتبط با افزایش سن و تجمع بیش از حد جرم گوش باشد که در صورت ترکیب، منجر به کاهش شنوایی آمیخته می‌شود. شنوایی شناس شما نتایج شما را با شما بررسی می‌کند تا به طور مفصل درباره علل آنچه تجربه می‌کنید و مراحل بعدی درمان صحبت کند.