سمعک آنالوگ

سمعک های انالوگ

تفاوت سمعک آنالوگ و دیجیتال

یکی از بزرگترین تفاوتهای سمعک این است که دستگاه به کدام یک از فناوری های آنالوگ یا دیجیتال متکی است. سمعک های آنالوگ گذشته ی سمعک های دیجیتالی رایجی است که اکنون در دسترس است. اگرچه ممکن است "قدیمی تر" باشند ، اما هنوز بسیاری از ویژگی های سودمند سمعک های آنالوگ وجود دارد.

سمعک های آنالوگ و دیجیتال اجزای مشابهی دارند و عملکرد اصلی آنها یکسان است: تقویت امواج صوتی ای که سلول های مویی موجود در گوش آنها را دریافت کرده اند. هر دو نوع سمعک از میکروفون استفاده می کنند و برای تقویت صدا به مدارها متکی هستند. هر دو نوع سمعک با باتری کار می کنند و برای رساندن صدا به گوش از رسیور استفاده می کنند. تفاوت این دو دستگاه در نحوه تقویت اصوات است.

سمعک های آنالوگ از میکروفن، پیش تقویت کننده، پردازنده، تقویت کننده و رسیور تشکیل شده اند. در حین پردازش آنالوگ ، میکروفون سیگنالهای ورودی صوتی را به سیگنالهای ورودی الکتریکی تبدیل می کند. پیش تقویت کننده سیگنال های ورودی الکتریکی را تقویت می کند و پردازنده به صورت طیفی میانگین پاسخ فرکانسی را شکل می دهد. پس از شکل دادن طیفی، تقویت کننده سیگنالهای الکتریکی را تقویت می کند، سپس توسط رسیور به سیگنال های خروجی صوتی تبدیل می شود.

سمعک های آنالوگ باعث بلندتر شدن امواج صوتی می شوند. به همین دلیل افزایش تمامی صداها در سمعک آنالوگ بخصوص در محیط های شلوغ یا صداهای بلند علاوه بر افزایش بیش از حد صدا یا تقویت نویز محیط میتواند سبب افزایش کم شنوایی و آسیب شنوایی شود.

این سمعک ها اساساً همه صداها (به عنوان مثال گفتار و سر و صدا) را به یک شکل تقویت می کنند. برخی از سمعک های آنالوگ قابل برنامه ریزی هستند. آنها دارای یک میکروچیپ هستند که به شما امکان می دهد تنظیمات برای محیط های مختلف گوش دادن، مانند یک مکان ساکت، کتابخانه، یا در یک مکان پر سر و صدا مانند رستوران، یا در یک منطقه بزرگ مانند زمین فوتبال، را برنامه ریزی کنید.

تنظیمات برنامه به میزان کاهش شنوایی فرد، درک گفتار و آستانه تحمل صداهای بلندتر بستگی دارد.سمعک های قابل برنامه ریزی آنالوگ می توانند چندین برنامه را برای محیط های مختلف ذخیره کنند.  با تغییر محیط گوش دادن، ممکن است با فشار دادن یک دکمه روی سمعک، تنظیمات سمعک تغییر کند. امروزه سمعک های آنالوگ کمتر و کمتر رایج هستند.

 

در حالی که صدا به طور مداوم با سمعک های آنالوگ تقویت می شود، سمعک های دیجیتال با تبدیل امواج صوتی به سیگنال های دیجیتال کار می کنند، این سمعک ها صدا را پردازش و کپی می کنند که باعث شفاف سازی صدا می شود. سمعک های دیجیتال دارای برنامه هایی هستند که انعطاف پذیری بیشتری نسبت به سمعک های آنالوگ دارند. این سمعک ها را می توان با یک تنظیم دقیق برنامه ریزی کرد تا به نوع منحصر به فرد شدت کم شنوایی کمک کند. در سمعک های دیجیتال یا هوشمند با داشتن کانال ها و پردازش غیرخطی به راحتی می توان سمعک را به صورتی تنظیم کرد که در هر محیط عکس العمل متفاوتی به صدا داشته باشد و براساس میزان افت شنوایی در هر فرکانس تنها همان منطقه تقویت شود.

شنوایی شناس به شما می گوید: "سمعک دیجیتال بهتر است" به همین دلیل کلینیک های شنوایی دیگر سمعک آنالوگ نمی فروشند. " اما چرا؟ چرا دیجیتال بهتر از آنالوگ است؟ و آیا واقعاً باید هزینه بیشتر برای فناوری دیجیتال بپردازید؟

برای درک "چرای" پشت سمعک های دیجیتال ، باید تفاوت های بین ویژگی های دستگاه های دیجیتال و آنالوگ را به دقت مقایسه کنیم.

 

اجزای اصلی انواع مدل های سمعک:

میکروفن: بخشی که صدا را جذب می کند. تقویت کننده: آن بخشی که صدا را بلندتر می کند. یک رسیور: "بلندگوی کوچک" که صدایی را که می شنوید تولید می کند. باتری: بخشی که انرژی سمعک شما را تأمین می کند.

.

تفاوت اصلی بین سمعک های دیجیتال و سمعک های آنالوگ:

*تقویت کننده های آنالوگ:

تقویت کننده های آنالوگ ساده هستند و از پردازش خطی استفاده می کنند به این معنی که سمعک های انالوگ تمامی صداهای گفتار و محیط با شدت های مختلف را تقویت می کند بدون توجه به شدت آنها. اما در سمعک های دیجیتال پردازش غیرخطی می باشد به این معنی که صداها با شدت های مختلف تقسیم بندی می شوند و هرکدام تقویت های مختلفی دریافت می کنند به طور مثال شدت های آرام بهره بیشتر، صداهای بلند بهره کم. در این حالت احتمال آسیب و رضایت بیمار از سمعک بخصوص در محیط های شلوغ و پرسروصدا فراهم می شود.

*تقویت کننده های دیجیتال:

تقویت کننده های دیجیتال بسیار ظریف و پیچیده هستند. آنها رایانه های کوچک اما قدرتمندی هستند که امواج صوتی را به کد دیجیتال تبدیل می کنند. از آنجا، آنها کد را قبل از ارسال به گوش شما، به روش های پیچیده تجزیه و تحلیل و تغییر می دهند. تقویت کننده های دیجیتال می توانند نویز پس زمینه را پاک کنند، فیدبک آزار دهنده را کاهش دهند، بر روی صداها تمرکز کرده و صداهایی که باید بشنوید را پر رنگ کنند و موارد دیگر. نتیجه این است که واضح ترین شنوایی ممکن در بیشترین تنوع در محیط های شنیداری به ارمغان می آید.

 

*مدیریت فیدبک (صدای سوت) در سمعک آنالوگ:

سمعک های آنالوگ با بستن کامل ورودی گوش توسط سمعک، صدای فیدبک را مدیریت می کنند - بنابراین میکروفون نمی تواند صداهای بیرون آمده از رسیور را مجددا جذب کند. اما این روش کامل نیست. اگر هنگام قرار دادن سمعک در گوش، سمعک روشن باشد، قبل از قرار دادن نوک سمعک، صدای جیر جیر را می شنوید. همچنین، اگر نوک سمعک در حالتی که درون گوش قرار میگیرد مهر و موم کامل نباشد، دوباره صدای سوت و فیدبک را می شنوید.

اما سمعک های دیجیتال اغلب شامل فناوری پیشرفته لغو فیدبک هستند. این ویژگی ها حلقه فیدبک را در مسیرهای خود متوقف می کند. با شناسایی و از بین بردن صداهای سوت قبل از اینکه به گوش شما برسند، سمعک های دیجیتال، حتی اگر قرار گرفتن سمعک داخل گوش شما کاملاً محکم و مهر و موم شده نباشد، به سختی صدای فیدبک را ایجاد می کنند.

 

میکروفون های سمعک چه اثری بر درک گفتار دارند؟

میکروفون های جهت دار در سمعک به چه معناست؟

آیا سمعک پشت گوشی و ریک نسبت به سمعک داخل گوشی از نظر تعداد میکرفون ها بهتر است؟

این سوالات برای اکثر بیماران مطرح می شود که کدام مدل سمعک عملکرد بهتری دارد؟

میکروفون های دایرکشنال یا جهت دار از طریق تمرکز بر روی منبع صدای گفتاری(گوینده یا طرف مقابل) سبب مکالمه های واضح تر و با کیفیت بیشتر بخصوص در محیط های پر سر و صدا می شود. میکروفون جهت دار شامل دو عدد میکروفون می باشد که در جلو و عقب سمعک قرار گرفته است. از این طریق صداهای روبه رو و پشت سر بیمار را به طور کامل شناسایی و به درک بهتر کمک می کنند. در سمعک های جدید ویژگی دایرکشنالیتی بسیار پیشرفت کرده است به طوری که سمعک در محیط هایی که چندین گوینده یا چندین صدا وجود دارد می تواند همزمان بر روی تمامی صداها تمرکز داشته باشد. این کار سبب می شود هنگامی که بیمار با فرد روبه روی خود صحبت می کند آگاهی نسبی هم در مورد صداهای اطراف خود داشته باشد.

در سمعک های داخل گوشی به دلیل ظرافت و کوچکتر شدن سمعک امکان قرار گرفتن دو میکروفون در جلو و عقب سمعک وجود ندارد و تنها از یک میکروفون در سمعک استفاده می شود. همانطور که در بالا توضیح داده شد وجود یک میکروفون در سمعک داخل گوشی فاقد جهت داری می باشد از این رو سمعک های پشت گوشی و ریک در محیط های پرسروصدا و نویزی دارای عملکرد بهتری می باشند. بنابراین اگر بیمار به دلیل افت شنوایی زیاد به درک بالا نیاز دارد باید از سمعک پشت گوشی یا ریک استفاده کند.

.

آیا سمعک های انالوگ هم از ویژگی جهت دار بودن میکروفون ها استفاده می کنند؟

اکثر سمعک های آنالوگ یا دارای یک میکروفن تک جهته هستند یا یک میکروفون جهت دار. برخی از سمعک های آنالوگ از هر دو ویژگی برخوردارند و کاربران می توانند بسته به محیط گوش دادن خود، به صورت دستی میکروفون را از همه جهته به چند جهته تغییر دهند.

حتماً بررسی کنید که سمعک آنالوگ شما شامل چه نوع میکروفونی است تا بدانید آیا برای گوش دادن در سر و صدا بهینه شده است یا گوش دادن در محیط های آرام. اما بسیاری از سمعک های دیجیتال دارای یک میکروفون چند جهته و جهت دار با یک دکمه برای انتخاب بین دو یا چند برنامه هستند.

سمعک های دیجیتال پیشرفته تر شرایط نویز پس زمینه اطراف خود را نیز کنترل می کنند و به طور خودکار استفاده از میکروفون های تک جهته و چند جهته را برای شفاف ترین تجربه گوش دادن متعادل می کنند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که سمعک های دیجیتال و هوشمند به دلیل وجود میکروفون های جهت دار قوی تر و جهت داری اداپتیو میکرفون ها(تغییر اتومات وضعیت میکروفون براساس شرایط نویزی محیط) عملکرد و کیفیت بیشتری در تمامی محیط ها برای فرد فراهم می کند. پس بهتر است از خرید سمعک های اناوگ و استفاده از آنها خودداری کنید. لذت شنیدن صدای اطرافیان و محیط را با سمعک های انالوگ از دست ندهید.

.

سوالات بیماران در مورد سمعک های انالوگ و دیجیتال 

*چرا قیمت سمعک های دیجیتال از سمعک های آنالوگ بیشتر است؟

سمعک های دیجیتال از نظر امکانات(اتصال به موبایل، انتقال فرکانسی، برنامه صدادرمانی)، کیفیت صدا، پردازش صدا، کاهش میزان آسیب دیدگی به شنوایی، اندازه کوچکتر و... از سمعک های آنالوگ بهتر می باشد و همین امر سبب اختلاف قیمت این دو سمعک شده است.

*کدام مدل سمعک(داخل گوشی یا پشت گوشی) دارای عملکرد بهتری در محیط های مختلف می باشد؟

انتخاب ظاهر و مدل سمعک براساس نوع و میزان کم شنوایی و توجه به بیمار انتخاب می شود اما به طور کلی می توان گفت سمعک های پشت گوشی و ریک به دلیل داشتن میکروفون های جهت دار در حدود 15 تا 20 درصد درک بهتری بخصوص در محیط های پرسروصدا دارد. توجه داشته باشید تکنولوژی و پردازش صدا در هر دو مدل یکسان است و تنها در دریافت و توجه به صداها متفاوت می باشند. 

*آیا استفاده از سمعک های انالوگ برای کودکان مناسب است؟

خیر. کودکان به دلیل رشد گفتار و زبان نیاز به سمعک با کیفیت بسیار بالا دارند به طوری که صدای صاف و بدون خش خش دریافت کنند. از طرف دیگر سمعک باید به گونه ای عمل کند که به شنوایی نوزاد یا کودک آسیب وارد نکند زیرا کودک برخلاف بزرگسالان قادر به بیان مشکلات یا بیرون امدن از شرایط محیط نمی باشد. بنابراین بهتر است برای کودکان و نوزادان از سمعک های دیجیتال و هوشمند با بالاترین رده و کیفیت تجویز شود.

*آیا استفاده از سمعک های انالوگ برای سنین بالا و افراد مسن نسبت به سمعک دیجیتال عملکرد بهتری نشان می دهد؟ خیر. اکثر افراد در سنین بالا دچار پیرگوشی می شوند به این معنی که ضعف در عملکرد حلزون و عصب در هر دو گوش دیده می شود. از این رو حلزون و عصب در پردازش و تفکیک صدا ضعیف عمل می کنند بنابراین باید سمعکی تجویز شود که دارای کانال های متعدد پردازشی و کیفیت بالاتری باشد تا ضعف ناشی از حلزون و عصب را جبران کند.

.

مرکز تخصصی شنوایی و وزوز فراشنوا

تجویز جدیدترین سمعک های روز دنیا با تضمین در کیفیت و بهبود درک در کلینیک فراشنوا ارائه می شود. همچنین خرید سمعک با شرایط اقساطی برای بیماران عزیز مهیا شده است. تجویز سمعک های مخصوص وزوز گوش و انواع روش های درمانی وزوز گوش با جدیدترین متد ها برای درمان وزوز گوش در این مرکز انجام می شود. همچنین تعمیر انواع مدل های سمعک با قیمت مناسب و سریعترین زمان ممکن انجام می شود.

برای مشاوره آنلاین شنوایی و  کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سمعک و وزوز گوش با شماره های زیر تماس حاصل فرمایید:

02188949368 02188958823 09105241071 برای مشاهده نتایج تجویز انواع سمعک و درمان های وزوز گوش به پیج فراشنوا در اینستاگرام مراجعه فرمایید: Samak_Farashenava@ کانال علمی تلگرام مرکز فراشنوا: https://t.me/farashenava