نارساخوانی با منشا بد شنوایی
نارساخوانی
تعریف نارساخوانی با منشا بد شنوایی : نارساخوانی توسط انجمن بین المللی نارساخوانی (2000) به عنوان ناتوانی مبتنی بر زبان که در آن فرد در درک کلمات، جملات یا پاراگراف ها مشکل دارد ، تعریف می شود و زبان شفاهی و نوشتاری تحت تأثیر قرار می دهد و باعث خواندن بسیار کند و پر زحمت می شود. اعتقاد بر این است که به دلیل اختلال در پردازش عصبی اطلاعات شنیداری ایجاد می شود. اکثر افراد مبتلا به نارساخوانی از نوعی کم شنوایی برخوردار هستند. توجه داشته باشید که ما از عبارت "دشواری پردازش صدا" استفاده می کنیم نه از عبارت "دشواری شنیدن صدا". صدا فقط لرزش مولکول های هوا است که پرده گوش شما به آن حساس است، اما مغز شما باید عملی سنگین را انجام دهد و آن ارتعاش را به چیزی معنی دار تبدیل کند. ممکن است شنوایی کودک مبتلا به نارساخوانی شنوایی کاملاً خوب و نرمال به نظر برسد، اما مغز او ورودی ها را متفاوت یا با دقت کمتری پردازش کند. اما حتما قبل از اینکه برچسب نارساخوانی را به یک فردی که در خواندن مشکل دارد بزنیم، ایده خوبی است که گوش ها و چشم ها را به عنوان بخشی از یک فرآیند ارزیابی کامل، توسط متخصصان آزمایش کنیم تا بتوانیم منشا دقیق دیسلکسی یا نارساخوانی را پیدا کنیم.
بر اساس گزارش جدید پژوهشگران دانشگاه کاونتری انگلیس، مشکلات شنوایی ناشناخته می تواند دلیل برخی از مشکلات در خواندن کودکان باشد. در این مطالعات مشخص شد که از هر چهار شرکت کننده جوان یک نفر که دارای مشکلات خواندن هست، دارای کم شنوایی خفیف یا متوسط است که والدین و معلمان آن شخص از آن آگاهی ندارند. اکنون محققان خواستار غربالگری دقیق تر هستند. آنها بر این باورند که آگاهی بیشتر از مشکلات شنوایی جوانان و درک بهتر از اینکه با چه جنبه هایی از سواد دست و پنجه نرم می کنند می تواند باعث پشتیبانی بهتر و بهبود مهارت های خواندن و نوشتن شود. مطالعه پژوهشگران در مرکز پیشرفت علوم رفتاری دانشگاه، کودکان مبتلا به نارساخوانی را با کودکانی که سابقه عفونت گوش مکرر داشتند مقایسه کرد تا ببینند آیا آنها از الگوی مشابهی در مشکلات سوادآموزی برخوردار هستند یا خیر. در مجموع 195 کودک بین هشت تا ده سال از جمله 36 نفر مبتلا به نارساخوانی و 29 نفر با سابقه عفونت های مکرر گوش، یک سری آزمایشات را برای تعیین میزان مهارت خواندن و نوشتن و نحوه استفاده از ساختار کلمات بر اساس معنا در گفتار انجام دادند. 18 ماه بعد دوباره همین آزمایشات و هم چنین ارزیابی میزان شنوایی انجام شد. هیچ یک از والدین کودکان مبتلا به نارساخوانی قبل از انجام آزمایشات هیچ گونه اطلاعاتی در مورد کاهش شنوایی فرزندان خود نداشتند، اما غربالگری نشان داد که از هر 36 کودک 9 نفر به نوعی دچار کم شنوایی بوده است. تقریباً در یک سوم کودکانی که به عفونت گوش مکرر مبتلا بودند، در خواندن و نوشتن مشکل داشتند. اگرچه محققان اظهار می کنند که عفونت های تکراری گوش تنها در صورت همراه بودن با نقاط ضعف در سایر نواحی، منجر به مشکلات خواندن می شود. 
در مجموع نتایج نشان داد که کودکان مبتلا به نارساخوانی الگوهای متفاوتی از مشکلات سواد آموزی را نسبت به کودکانی که سابقه عفونت گوش مکرر دارند، نشان می دهند. هرچند که بین دو گروه همپوشانی نیز وجود دارد. کودکان مبتلا به نارساخوانی در فعالیت های سوادآموزی شامل توانایی دستکاری اصوات گفتاری (معروف به واج شناسی) و دانش ساختار دستوری کلمات (معروف به مورفولوژی) دچار مشکل هستند. پژوهشگران می گویند باید به این جوانان آموزش داده شود كه چگونه از مورفولوژی به صورت گام های بسیار ساختار یافته برای بهبود مهارت های سوادآموزی استفاده كنند. کودکانی که سابقه عفونت مکرر گوش دارند، عمدتاً در کارهای واج شناسی مشکل داشتند. این نشان می دهد که آنها هنوز هم در درک زبان گفتاری مشکلات ظریفی دارند. این پژوهشگران می گویند كه اگر کودکان سابقه عفونت مكرر گوش را داشته اند، باید معلمان از آن آگاه شوند. با اینکار معلم ها می توانند امکان هرگونه کم شنوایی را در نظر بگیرند و درک می کنند که عواقب این عفونت ها چه چیز هایی می تواند باشد و می دانند ممکن است در یادگیری ساختار صوتی کلمات و شروع به خواندن این کودکان موثر باشد. در مطالعه ای دیگر محققان دانشگاه تگزاس با استفاده از یک تکنیک بسیار دقیق تصویربرداری، فعالیت مغز را در مناطقی که با تحلیل ساختار صوتی کلمات نوشتاری و گفتاری در کودکان مبتلا به نارساخوانی همراه با کودکان بدون مشکل خواندن مرتبط است، مقایسه کردند. آنها دریافتند که نواحی ای در لوب چپ مغز مرتبط با گفتار در کودکان بدون نقص بسیار فعال بوده و در کسانی که نارساخوانی دارند اصلاً فعال نیستند. 
هنگامی که یک کودک نارساخوان به شنوایی شناس ارجاع داده می شود تا از نظر وجود اختلال پردازش شنوایی ارزیابی شود، شنوایی شناس از یک مجموعه تست استفاده می کند که هم از محرک های شنیداری ساده مانند زنگ ها و کلیک ها، و هم از محرک های پیچیده مانند گفتار استفاده می کند. بر اساس علائم ارائه شده از طریق اطلاعات جمع آوری شده از والدین، معلمان و سایر متخصصان، شنوایی شناس مجموعه آزمایشات را تحلیل کرده تا نقایص شنوایی ای را که در رفتار کودک قابل مشاهده است، ارزیابی کند. شکایات معمول ممکن است شامل مهارت های ضعیف گوش دادن، حواس پرتی آسان، ناتوانی در یادگیری کلمات جدید یا بیان درست کلمات در خواندن، کم توجهی و دشواری در پیروی از دستورالعمل های شنیداری باشد. در صورت امکان، دانستن چگونگی تشخیص نارساخوانی و اینکه آیا کودک به عنوان نارساخوان phonologic یا عمیق یا نارساخوانی سطحی دسته بندی می شود، مفید خواهد بود. نارساخوان عمیق به احتمال زیاد با ناواژه ها یا کلمات ناآشنا مشکل دارد و تشخیص معمولاً بر اساس عملکرد ضعیف در آزمون استاندارد آواشناسی است. نارساخوان سطحی احتمالاً با كلمات نامنظم كه با دسته هاي ساختگی جور در نمي آيند مشكل دارد و تشخيص بر اساس عملكرد طبيعي در يك تست استاندارد آواشناسي و عملكرد ضعيف در يك تست استاندارد از فهم خواندن است. در مجموع باید در نظر داشته باشید که مراجعه به شنوایی شناس برای کودکی که دچار مشکلات عدیده در خواندن و یادگیری است به خصوص اگر سابقه عفونت های مکرر گوش را دارد امری بسیار مهم و حیاتی است. کلینیک شنوایی و سمعک فراشنوا ارزیابی شنوایی و تعیین میزان کم شنوایی تمامی گروههای سنی و در صورت تایید میزان کم شنوایی، مشاوره و تجویز سمعک در کلینیک فراشنوا انجام می شود. 09105241071(مشاوره آنلاین) 02188949368 اینستاگرام جهت مشاهده نتایج درمان: Samak_farashenava (سمعک فراشنوا)