اختلال شنوایی چیست؟
اختلال شنوایی
اختلال شنوایی چیست؟ اختلال شنوایی به عنوان یک دسته معلولیت شبیه به دسته ناشنوایی است، اما یکسان نیست. تعریف رسمی از اختلال شنوایی توسط قانون آموزش افراد معلول (IDEA) به این صورت است: "اختلال در شنوایی، دائمی یا نوسان، که بر عملکرد فرد تأثیر منفی می‌گذارد اما تحت تعریف "ناشنوایی" گنجانده نشده است." دانستن تعریف ناشنوایی برای درک اینکه چه نوع معلولیتی اختلالات شنوایی محسوب می‌شود، ضروری است. کم‌شنوایی بالاتر از 90 دسی‌بل به طور کلی ناشنوایی در نظر گرفته می‌شود، به این معنی که کم‌شنوایی زیر 90 دسی‌بل به عنوان اختلال شنوایی طبقه‌بندی می‌شود. 
سطوح اختلال شنوایی
اختلالات شنوایی بر اساس شدت کم‌شنوایی طبقه‌بندی می‌شود. سطوح مختلف کم‌شنوایی به عنوان کم‌شنوایی خفیف، متوسط، شدید یا عمیق مشخص می‌شود. سطوح کم‌شنوایی با حداقل صدایی که توسط گوش بهتر شنیده می‌شود تعریف می‌شود.
اختلال شنوایی خفیف
برای فردی که دارای اختلال شنوایی خفیف است، حداقل صدایی که می‌توان شنید در سطح 25 تا 40 دسی‌بل است. صداهای ملایم ممکن است به سختی شنیده شوند و فرد ممکن است در یک اتاق پر سر و صدا مکالمه را انجام دهد.
اختلال شنوایی متوسط
برای افرادی که دارای اختلال شنوایی متوسط هستند، حداقل صدایی که می‌توان شنید بین 40 تا 75 دسی‌بل است. شنیدن صداهای ملایم تا متوسط دشوار خواهد بود و فرد احتمالاً از استفاده از سمعک سود خواهد برد.
اختلال شنوایی شدید
برای فردی که از اختلال شنوایی شدید رنج می‌برد، حداقل صداهای شنیده شده در سطح 70 تا 95 دسی‌بل خواهد بود. حتی در صورت استفاده از سمعک، فرد ممکن است نیاز به خواندن لب یا استفاده از زبان اشاره برای گفتگو داشته باشد.
اختلال شنوایی عمیق
برای افرادی که دارای اختلال شنوایی عمیق هستند، صداهای زیر 95 دسی‌بل شنیده نمی‌شوند. سمعک در این سطح موثر نخواهد بود و فرد باید در حین مکالمه از زبان اشاره استفاده کند یا لب بخواند. 
انواع اختلال شنوایی
شنوایی شما در هنگام جمع آوری امواج صوتی امکان پذیر می شود، به طوری که ارتعاشات تغییر یافته و به عنوان تکانه به مغز ارسال می‌شود. هر یک از سه قسمت گوش - خارجی، میانه و درونی - مسئولیت بخشی از این روند را بر عهده دارد. گوش خارجی شامل قسمت بیرونی است که می‌توانیم ببینیم و کانال گوش که به گوش منتهی می‌شود. این مسئول جمع آوری و انجام امواج صوتی است. گوش میانی یک محفظه بسته در پشت گوش است که شامل استخوان‌هایی است که لرزش صدا را به گوش داخلی منتقل می‌کند. گوش داخلی حاوی گیرنده‌های صوتی به شکل سلول‌های مو میکروسکوپی است که در یک مایع قرار دارد. حرکت استخوان‌ها سلول‌های مو را تحریک می‌کند، که به نوبه خود انتهای عصب شنوایی را فعال می‌کند که یک ضربه الکتریکی را به مغز می‌فرستد. 
اختلال شنوایی رسانا یا حسی
اختلال شنوایی رسانا شامل مشکلات گوش خارجی یا میانی است. کاهش شنوایی حرکتی شامل مشکلات گوش داخلی و عصب شنوایی است.
اختلال شنوایی رسانا
کاهش شنوایی رسانا می‌تواند در اثر انسداد کانال خارجی، سوراخ شدن گوش، عفونت‌ها و بیماری‌های گوش میانی و اختلال یا تثبیت استخوان‌های شنوایی کوچک ایجاد شود. شخصی که دارای کم‌شنوایی رسانا است ممکن است به طور کلی از طریق تلفن خوب می‌شنود. ناشنوایی کل به ندرت نتیجه اختلالات شنوایی رسانا است و سمعک مناسب به درستی مجهز به مزایای آن است. بعضی اوقات اصلاح جراحی می‌تواند شنوایی را بهبود بخشد.
اختلال شنوایی حسی
اختلال شنوایی حرکتی شایع‌تر است و دلایل زیادی دارد. معمولاً این مدل اختلال منجر به از بین رفتن آهسته و تدریجی گیرنده‌های صدا و انتهای عصبی می‌شود. بیماران ممکن است عدم حساسیت به صدا یا عدم تفسیر یا وضوح صدا را تجربه کنند. درک گفتار وقتی سر و صدای پس زمینه وجود دارد دشوار است و حساسیت شنوایی معمولاً برای صدای کم نسبت به صداهای بلند بهتر است. سمعک‌ها با تقویت صداها برای بسیاری از بیماران مبتلا به اختلال حرکتی سودمندند. با این حال سمعک‌ها به طور معمول وضوح گفتار را افزایش نمی‌دهند. هنگامی که درک گفتار به میزان قابل توجهی رو به وخامت می‌رود، سمعک‌ها ممکن است فواید کافی نداشته باشند. بسیاری از این بیماران کاندیدای خوبی برای کاشت حلزون هستند. این دستگاه‌ها از نظر جراحی کاشته شده و به طور مستقیم عصب شنوایی را برای بهبود توانایی شنیدن صداها و توانایی درک گفتار تحریک می‌کنند.
علل اختلال شنوایی حرکتی
سر و صدا
صداهای بلند غالباً منجر به کم‌شنوایی موقتی می‌شوند. قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در برابر صداهای بلند باعث از بین رفتن دائمی گیرنده‌های صوتی و آسیب به انتهای عصبی می‌شود. 
سالخوردگی
از طریق پیری عادی، بیشتر افراد برخی از گیرنده‌های صوتی یا انتهای عصبی خود را از دست می‌دهند. افراد در نحوه تأثیر تغییرات مربوط به سن بر شنوایی آنها بسیار متفاوت است.
ژنتیک
عوامل ژنتیکی می‌توانند در نحوه رشد ساختارهای گوش داخلی و سالم ماندن نقش داشته باشند. عوامل ارثی نه تنها در کم‌شنوایی در نوزادان نقش دارند بلکه تا حد زیادی بر رشد کم‌شنوایی بعداً در زندگی تأثیر می‌گذارند.
عفونت‌ها
عفونت‌های ویروسی می‌تواند باعث کاهش شنوایی در نوزادان و بزرگسالان شود که معمولاً منجر به از بین رفتن ناگهانی می‌شود. حملات خود ایمنی بعضی اوقات سیستم ایمنی بدن خود را به عنوان بافت خارجی درمان می‌کند و به عنوان یک مهاجم به آن حمله می‌کند و در نتیجه باعث کم‌شنوایی می‌شود.
مواد شیمیایی
اختلالات شیمیایی، از طریق داروها یا تغییرات متابولیک، می‌تواند بر آرایش مایع گوش داخلی تأثیر بگذارد یا فشار یا حجم آن را تغییر دهد. اگر به کم‌شنوایی برای خود یا یکی از اعضای خانواده مشکوک هستید، برای تعیین میزان شدت، یک آزمایش شنوایی را در نظر بگیرید. یک آزمایش کامل باید سطح شنوایی را در هر گوش و توانایی شما در تبعیض گفتار تعیین کند. سطح شنوایی در دسی‌بل (DB) اندازه گیری می‌شود. هرچه تعداد (به عنوان مثال 15 دسی‌بل) کمتر باشد، شنوایی شما بهتر است. خواندن در محدوده 0-20 dB شنوایی طبیعی در نظر گرفته می‌شود. نتایج در محدوده 75 دسی‌بل تا 85 دسی‌بل نشانگر کاهش شنوایی شدید است. نمرات تبعیض گفتار در یک اطراف آرام با درصد نشان داده شده است. نمره 96-100 ٪ تبعیض گفتار عادی محسوب می‌شود.
شنوایی سنجی و سمعک فراشنوا
تجویز انواع سمعک های نامریی، داخل گوشی و پشت گوشی ریک با تکنولوژی هوشمند در مرکز فراشنوا انجام می شود. جهت مشاوره تلفنی و آنلاین با شماره های زیر با ما در ارتباط باشید: 09105241071(مشاوره آنلاین) 02188949368 اینستاگرام جهت مشاهده نتایج درمان: Samak_farashenava (سمعک فراشنوا)
